Kendini olduğundan farklı gösterme çabası örneklerine son zamanlarda en çok sosyal medyada rastlayabiliyoruz. İnstagram'da uçuşan mutlu hayatlar bunun en bariz örneği. Benim başıma gelen örnekte ise durum biraz daha farklı. Farklı hayat tarzları arasında sıkışan biri olarak değer verdiğim insanlara en çok "Hayır" diyememekten dolayı kendimi ait hissetmediğim ortamlara girip, kendim olmayan biriymiş gibi davranmam beni en çok rahatsız eden durumlardan biriydi. Gene çelişkide kaldığım başka bir durum, 4-5 yıl öncesine kadar mahalle baskısının yoğun olduğu alanlarda kendi düşüncelerimi ifade edemeyip pasif durumda kaldığım zamanlardı.
Bu durumlardan ilkini şu şekilde aştım. Ben arkadaşımı bir yere çağırdığım da işim var gelemem diyordu. Meğerse işi olan arkadaşın bütün işi gücü televizyon seyretmekmiş. O beni çağırdığında, bana kırılmasın diye gidiyordum. Baktım ki bu durum "İyiniyet Suistimali" ne doğru gidiyor. Arkadaşımı karşıma aldım ve "ben o yere gitmek istemiyorum eğer sana yalan söylememi istiyorsan bende senin gibi işim var diyeyim" dedim. Dürüst olmak işi çözmüştü..
Diğer durumda o zamanlar farklı fikirleri savunduğumuz bir muhabbet ortamında siyasetten konuşurken karşı taraf bana göre doğru olmayan bir yorumda bulunulduğun da kanaatimce bu durum böyle değil diye karşı çıktığımda şiddetli bir itiraz gelmişti. Dedim ki abi eğer senin hoşuna gidecek şeyler söylememi istiyorsan, bana bir A4 kağıdına ne konuşacağımı yaz, sende beni onaylarsın tartışma vs olmaz. Aynı kural burada da geçerli olmuştu.
İnsanın bir duruşu olması gerektiğini düşünüyorum. Burada önemli olan sahip olduğun duruşun başkasının duruşuna müdahale etmemesi. Bu müdahalenin de olma şekli sadece aşırılık ve negatif bakış açısıyla oluyor. Bir insan yüzsüz olmamalı ama ikiyüzlü de olmamalı. Burada ki denge gibi. Aslında yaş aldıkça DENGE' nin hayatımızdaki yerinin bizim düşündüğümüzden çok daha fazla olduğunu düşünüyorum.
Merhabalar,
YanıtlaSilYaşadığımız dünyada kendin olmak zor iş. Özellikle sosyal medya kullanımının artmasıyla insanlar eskiye oranla kendilerini daha az beğeniyor ve kendilerini sürekli değiştirmek için çabalıyorlar. Örneğin; vücudunu beğenen bir kadın sosyal medyadaki estetik reklamlarına maruz kaldığında bir anda acaba ben güzel değil miyim diye kuşkuya düşebiliyor. Bunu medya yönetiyor. İnsanlara kendilerini yetersiz hissettir ve tedavi şekli sun. Bu sistem yıllardır böyle işliyor. Oysa insan kendi olduğunda güzelleşir ve farklılık yaratır. Kendimizle barışmayı, farklılıklarımızın bilincinde olmayı, fırsatlarımızı görebilmeyi, kendimiz olabilmeyi öğrenmemiz gerekiyor. İzniniz olursa ben de ‘’Kendin Olmak’’ üzerine bugün yazdığım yazımı okumanız üzere sizinle paylaşmayı çok isterim: http://www.ebrubektasoglu.com/yazi/kendin-olmak-neydi/
Güzel okumalar dilerim,
sağlıkla kalın.